- Musa Jupolli është njëri nga krijuesit letrare të mërgatës shqiptare qe, njëjtë si rilindasit tonë, më shumë mall shkruan për atdheun dhe bukuritë e tij.
Musa Jupolli ka lindur më 07 qershor në fshatin Alban ( Shajkofc) të Mesianës (Podujevë) - Kosovë. Ka kryer studimet Letërsi dhe gjuhë shqipe në Universitetin e Prishtinës. Si i ri ka filluar të shkruaj poezi.
Që nga viti 1974 jeton në Paris të Francës. Atje themeloi shoqtën ALBAKOS, e para shoqatë shqiptare në FIDH. Mban shumë takime dhe konferenca në Francë, Belgjikë, Itali, Danimarkë e gjetiu, ku flet për çështjen e Kosovës dhe për kulturën shqiptare. Është themelues i Comité Kosova, në Revistën e intelektualëve françez ESPRIT në vitin 1990 me Antoin Garapon (Magjistratura Françeze si dhe Drejtorin e kësj revista , filozofin Olivier Mongin. Ka publikuar një cikël më poezi në "Voix d'Encre".Poezite e tij jane përkthyer edhe në gjuhë të tjera.
Botoi:
2001 - Le Gardien de Chevaux , (Michalon) Paris
2008 - "Sytë e tu kanë ngjyrën e të gjitha luleve", "Faik Konica"Prishtinë
2009 - "DITAR", publicistikë "Faik Konica", Prishtinë
2010 - " ' 99". Roman, "Faik Konica", Prishtinë
2011 - "Kosovë p(R)ozë e gjatë..." poezi, "Faik Konica",Prishtinë
2012 - "Poemë n' Udhëtim" (Rugova Art), Prishtinë
Është prezentuar në antologjitë:
2012 - Trinomi i Lirisë :"Monolog me poetin dhe unë"(Jusuf Gërvallës)JETA E RE , Prishtinë
2012 - Antologjia e Dhembjes Poetike :"Poet" (Ali Podrimjes) "Rugova Art",Prishtinë
2012 - Dhembje e Bukur :"Ali Podrimjes"Botoi "Ministria e Diasporës",Prishtinë
2012 - Bekim Në Bekimin :" Jetë në lexim"(Bekim Fehmiut" "Prishtina Press",Prishtinë
2012 - Pesë Degë Trungun Thërrasin..." : Cikël të poezive",Marin Barleti", Tiranë
2012 - Një Shekull Dritë 100 poetë 100 poezi , ADA, Tiranë
Nje cikël poetik nga Musa Jupolli
1) U dashurova gabimisht
u dashurova gabimisht
jo rastësisht e përqafova
bukuri
nurshëm
ecje elegante
në dehje
dashuri e ndaluar !
flakë-dritë-përvluese n'shpirt
veshur me fustanellë të mëndafsht
intelegjenca e sharmit të saj
yll' nesh(ë)
në thjeshtësinë estetike
në barishtën pran liqenit
nën hijën e një peme
gjysëm trupin nën rreze dielli
gjinjët mbështjellur me flokun e gjatë
një këngë e re
një lexim i ri
romani i jetës !
bibla e dashurisë
e putha në ball
e putha në gushë
histori arti
frymëzim letrar
dashuri, kjo fjalë e bukur shqipe
besim në shikim
me shkrim gravuar
gabim
sa gabim i bukur !
ruani gabimet e bukura
si të rrahurat e zemrës
ruane Atdheun si sytë e ballit !
2) Nënë
Testament për recitim
(Shpjegim: Emri NËNË: N= Njësim Ë=Është)
Pamja
Fustan në valëvitje
Reale
Engjulleshë
n'Ecjen e Nënës
Atdheu është më i bukur
Tablo, poezi
Fëmiun në gji
Kryevepër e të gjitha
Kryeveprave
Lindje
E folmja e Parë
Fonetikisht NËNË
Të menduarit fole në zemër
Filozofë e shkrimtarë
Të njejtën linjë
Poezi Nënë e Fëmijë
Fuqia e metafizikës
Kultura e Nënës
Nëna lindë Profet
Atdhetrë e poetë
NËNA
Intelegjencë
Dashuri
Në krijesën NJERI
Hyu e lindi vetë
Nëna ngjyrë pa imitim
A & B
Fillimi i besimit
Lindi BESA
Aromë e këndshme
Në temë Biblike
LOTI I NËNËS
LOTI I HËNËS
Nëna shqiptare
Shpesh me lotin e saj
Shuajti etjën e fëmiut
Në gji !...
3) Emnesë
Nënë elegante n' Apostrof
n' kujtesë t' emërorës nënë e engjëll
dy zemra dy shpirtëra një lindje
rrumbullaksim estetika n' plotsim
magjepse ekspresive n' pikturë
madhështi nga natyrë e krijuar
s' ka laps as makinë shkrimi
as mendje njeriu që t' shprehet
as n' letër me germa të shkruhet
nuk ka filozofi as pikësim
n' veprën Hyjnore n' lindje t' nënës
Nëna errësirën e shëndrron n' dritë
ideale shend e verë t' ardhmërisë
Tokë e Qiell Hënë e Diell
n' shprehje n' sy melodi poetike
Elegante n' Apostrof nëna n' lindje
s' ka interpretim s' ka përkthim
nuk ka gjuhë art a teknikë s' ka
që mund ta formulojë krijesën e
t' folmës
L I N D J E
4) Loti ...
(loti n' sy qetësia e natës me shi !)
...pjesë...Sytë e tu kanë ngjyrëne të gjitha luleve
...Ti më shkrove :
...lotët nuk e kanë fuqinë e ndryshimeve,
ata kanë ngjyrën e mallit
dhe unë mallin e dhembjen i përpij parreshtur,
dhembja u bë një me lotin,
u bënë një me mua.
Të kam në qepallë,
të ruaj me kujdes dhe dashuri të madhe,
Më trego ti të lutëm diçka për lulet,
për vete, do të gëzohem shumë,
ajo vetimë jotja po ma ha shpirtin.
Unë flokët i kam prerë,
jam po ajo që isha,
po më harrove ti, unë vdes...
Mejtim !
Dora iu kishte dridhur, gjumi e kishte mashtruar nga lodhja, një lodhje që kishte burimin në shpirtin e lodhur. Ai shpirt që endej nëpër bahçen e luleve, e cila dominohej nga momozat, të cilat thuajse ruanin me xhelozi fshehtësinë e dashurisë së saj në hënën e plotë .
*( Nga romani im " Sytë e tu kanë ngjyrën e të gjitha luleve)
5) O Afroditë e Malësisë time !
O Afroditë e kujtesës , banore e përhrshme e Malësisë !
Engjulleshë n'takimet e mia para dhe pas lindjes së Diellit!
Në zemrën time ke mbirë gjithë dashurinë , o engjulliesha ime!
S' mund të ma kopjoj askush shtojzovallën, se vetëm një është !
Në syrin tënd jetë e agoni janë mbjeshtjellur në një magji !
Buzëqeshja jote Eros si valë flamuri n' puhinë e shpirtit tim !
Ndjenja ime merr flakërim dhe shpirtin më ndezë o shpirti im !
Diell edhe Hënë marrin ngjyrën e dashurisë në ne të dy!
Të lutem zemër që m'ep përkdhelje në ngrohtësi e dehje!
Në folenë tonë melodi afsh e dashuri e mëndafshta bukuri!
O e bukura e dheut, ujëvarë e pashterrshme më je ti !
Si polenë e luleve pranverore ndritë e shkëlqen n' bukuri !
O Afroditë ! Lozonjarja ime , gushë e buzë mjalti i vendëlindjes time !
Nuk ka zë as fuqi që ka thirrje aq të fuqishme si unë për TY !
Ti dhe vetëm ti më je dritë e më bënë krenar si Lisi i shtëpisë !
Engjulleshë , dhuruar nga Hyu vetë, për mua o e bukura Afroditë !
Kur Dielli n' Lindje Afro-Dita Hyjëshon Atdheun tim !
6) Poet, më the je !
Artin ma le në korigjim !
Shpirtin ma mbushe me dashuri !
Po !
Po, pse fshihesh pas poezisë sime,
i vetmi ngushllim të mbet vargu im.
Aromë e kujtimeve foleja ime,
26 + 2 për Datë- Lindje,
Arbërie të emërova,
Madhështinë ta krijova,
në ballin tënd lexova
Dashurinë !
Oh !
Njëmijëherë në zallin e Ulçinit
shkrova dhe vizatova inicialet tua !
Një fotografi bardhë e zi
e mbaja në xhepin e majtë
të këmishës sime,
frymëzimi i vargjeve të mia !
Poet, më the je !
Atëherë një puthje të marrshme ta dhurova
në prush u shëndrruan buzët e mia!
Metaforën në dashuri
asnjëherë nuk e përdora!
Ti vetë më the:
Dashuria mes rrjeshtave
nuk shkruhet as nuk lexohet .
Tash larg Atdhut që jam,
Lisin ma plagosën!!!
Pema pa Lis nuk ep frute
as arat nuk dhënë bereqete !
Të kujtohet:
aty nga dritarja ime
hijen ta njihësha,
me flokun e e lëshuar
përtej vitheve,
kur kaloshe trendafilët i ledhatoshe,
me aromën e tyre
hyjshe
në folen time.
Ti dhe lulja mbetët
në zemrën time!
E sot më the :
Atdheun e ke në korigjim !
7) N'udhëtim dashuri
porta e harmonisë
në ritmin e dashurisë
nota e zemrës nostalgji
shikim në sytë e tu
lozonjare Zonjë e Madhe
në ecjen tënde
gjeta elegancën
e ëndrres time,
në sytë e tu
lexova poezi,
në trupin tënd
udhëtimi im në gjithësi,
flokët e tua
n' ujvarë kujtimet e mia
Udhëtim dashuri
vizitova vendet e mia
ODE e besimit tim
baladë në gitare
lulën që e mbolla
në bregorën e zemrës sime
vetëm shqiponjat
njohin adresen time
Prehje e qetësi
në fjalët tua
Të Dua !
8) Misioni letrar
ti poet që i kendon dashurisë
pa më thuaj në vena t' vlon
si valë në dallgore fuqishëm
lapsi në letër i atdhedashurisë
fjala e misionit letrar
studim e mjeshtri
toponim e morfologji
ti piktor hyjnizim i dashurisë
tablo në pelhurë Atdheun
analogji me të kaluarën e sot
në kujtesë fotografi e pikturë
ti arkitekt në zbukurim
në shtizë flamuri valon
Bashkimin e Shqipërisë
fikcion e realitet
po ti bujk në grusht dheun puthë
bukëbardhë e bereqetshëm premtimdhënës
mësues i fëmijëve tanë në mësim
Lahutë t' Malcis' e
O Moj Shqypni
shkodranishte
siomologji në gjeografi
E NËNA
Nëna o Atdheu im
në lindje motër e vëlla
shton dashuri
lidhë miqësi
Vajza nga Dardania
ka dhënë Besë
djalit nga Camëria
Ftesë :
Jungjatjeta ,
jeni të ftuar
me 28 Nëntor
Dasëm bën Shqipëria !
9) Ku ka më bukur se Atdhe e Dashuri?
Kush ta vodhi bukurinë
Dielli
shëndritje n' rrugën e gjatë
ndër shekuj
të fjalive t' gjuhës sime
premtim n' dëshmi të historisë
n' thirrje t' Atdheut poema ime
shpëtuese nga stuhitë ballkanike
n' pamëshirën e Portës së Ferrit
nga zbrastësia empiro-otomane
nga t' dhënat boshe n' vakcinim
e plagosur e lënë n' stuhi t' kohës
të njoha biblikisht
letrat ti shkrova
luftrat ishin aty
ajo e Dardanisë
ishte realitet
Krijuesi kishte thënë JO
ashtu si të Mëdhenjët e filozofisë
unë shkrimtari
poet më thonë
adhurova kurajon
e njerzëve t' mi
Hap grushtin e mbyllur
laps
letër
sot o kurrë
zë që del nga mali
me notat e natyrës
n' harmoni t' kohës
n' rrjedhë të lumit
n' valë të detit
çka meritoi
populli shqiptar
t'mbyllet n' qetësi
kush ta vodhi bukurinë
Fol
unë të njoh të përkryer
vashës i dhe fjalë
poezi e kthim
përqafim e puthje
n' ballë e n' gji
për Besë
për Shqipëri
Hyjnisht që flet
të dua për jetë
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen