Mustafë Krasniqi |
MASHTRIMI
(Mërgimtarëve)
Çka mendoni ju…
Kokën pa shall e plis
Luteni për rrugën
Ikjen për në mërgim!?
Fëmijëve ua hani kokën
Prapa kodrave mashtruese
Në fund të botës së ferrit
Ende pa rënë perdja e diellit.
Të rinjtë rrugëve bredhin
Me një copë bukë, në dorë
Përvëlohet në diell,
Në acar i ngrihet loti n‘fyt
I riu në këtë rrugë të verbër
Shpërthehet n’lot dhimbje
Lutet për baltën e dheut
Koha ia han shpresën!
Mashtrimi i bëhet gur malli
Në rrugët e botës helm
Ende pa rënë perdja e diellit
Faqeve lotët u thahen!
Kthehu gjaku im i njom, rini
Mashtrimi i rrugës së mërgimit
Është mallkimi i jetës sonë!
Mos ikni nga atdheu i (I)lirisë
Rinia ime me plise e zemër të bardhë!